EVLÍYÂLAR




BUYURDU KI... SON NEFES
KESKE YARDIM ETSEYDIM COK MÜTEVÂZÌ ÌDÌ
ANNEYE HIZMET
.........
.........






    ALLAHû teâlâ, Âdem aleyhisselamdan beri insanlari ebedî saâdete kavusturmak icin peygamberler göndermistir. Peygamberler, insanlari kurtulusa dâvet etmis, dogru olan yolu butün eziyetlere ragmen bikmadan, yilmadan anlatmislardir.

    Ayni zamanda peygamberlere tam tâbi olan, ALLAHü teâlânin sevgisi ile dolu, mânevî sirlar sâhibi velî zâtlar da her devirde bulunmus ve insanlarin din ve dünyâ saâdetine ulasmalari icin calismislardir. Insanlara dogru yolu göstermeleri, hal ve hareketleri ile örnek olmalari evliyânin belli basli vasiflaridir. Ayrica ALLAHü teâlânin rizasi icin insanlarin dertleri ile dertlenmeleri ve fedâkârliklari onlarin sânindandir. Onlar, peygamberlerden sonra secilenler sinifindandir.

    Bir rehber elinde yetiserek silsile yoluyla Peygamber efendimize kadar gitmeleri; nerede ve hangi memlekette yetisirlerse yetissinler, onlari tek bir kaynaga baglamistir. Bunlar zamanla cesitli kollara ayrilmislar,
    Kâdirî, Naksî, Bayramî, Gülsenî, Yesevî, Mevlevî...
    vs. gibi isimlerle anilmis veya bu yollardan birinde akip gelmislerdir.

    Sultanlar, pâdisâhlar dogruyu onlarla bulmaya calismislar, mânevî sultanin onlar oldugunu görmüsler, onlarin nasîhatleri ile devlete, millete ve insanliga faydali olmaya calismislardir. Târih boyunca insanliga huzurlu devirler yasatmis olan
    Emevîler, Abbâsîler, Selcuklular, Gazneliler, Bâbürlüler, Osmanlilar... ve daha bircok Islâm devletlerinin sultanlari hep bu büyüklerin rehberliginde hizmete devâm etmisler, yeri gelince atlarinin arkalarindan gitmisler, bâzen onlarla berâber savaslara katilmislardir. Onlar, duâ ordularinin kumandanlari ve dertlerin mânevî tabibleridir.

    Evliyâ-yi kirâm, ALLAHü teâlânin ve Peygamberinin emir ve yasaklarini ögreterek, insanlarin dünyâ ve âhiret saâdetine kavusmalari icin ugrasmislardir.
    Velî; ALLAHü teâlânin rizâsini kazanmis, sevdigini ALLAHü teâlâ icin seven ve her isi OŽnun sizâsi icin yapan, her an ALLAHü teâlâ ile bulunan, gafletten uzak kimse demektir. Evliyâ ise bu kelimenin cokluk seklidir. Yâni evliyâ "velîler" demektir, ancak kelime halk arasinda teklik mânâda kullanilmaktadir.

    Bu ALLAH dostlari, ayni kaynaktan fiskiran nûrlari, oldugu gibi gösteren aynalardir. Hangisine baksak ayni nûru görürüz.........

    Dr. Enver Ören
    Kaynak: Evliyâlar Ansiklopedisi