|
Insanlari atesten, kurtarmakti gâyesi. Resûl´ün kalbindeki, ilim, feyiz ve nûrlar, Bu büyük evliyânin, kalbini doldurdular. O da kendine gelen, bu nûr ve feyizleri, Yayarak, tenvîr etti, kararmis gönülleri. Cok mektuplar yazarak, devrin insanlarina, Sevk etti hep onlari, bu kurtulus yoluna. Birisine yazdigi, mektupta buyurdu ki: (Gafletle yasiyoruz, ölecegiz hâlbuki. Hep günah islemekle, geciyor günlerimiz, Karardi isyân ile, amel defterlerimiz. Dedikodu, iftirâ, yalan, giybet sû´i zan, Gece gün Rabbimize, eyledik günah, isyân. Hep noksan ve kusûrlu, her ibâdetimiz de, Bu bozuk hâlimizi, görüyor Rabbimiz de. Gerci her gün bes vakit, namazi kiliyoruz, Lâkin her edebine, dikkat edemiyoruz. Oruc da tutuyoruz, her sene ramazanda, Ve lâkin karsimiza, cikar mi ki Mizân´da. Mü´minn , kiymetlidir, ömründeki her âni, Mâlâyânî seylere, harciyoruz zamâni. Hep gafletle geciyor, bu sayili nefesler, Ve lâkin bunun sonu, pismanliktir ve keder. Binlerce teessüfler, olsun ki hâlimize, Ne yüzle gidecegiz, ölünce Rabbimize? Cok yaziklar olsun ki, sihhat verdi Rabbimiz, Ve lâkin kiymetini, bilmedik onun da biz. Iki büyük nîmet ki, "Reaûlullah" ve "Kura´an", Bunlarin da sükrünü, aciz olduk ifâdan. Her türlü nîmetleri, verdi de Hak teâlâ, Yine gaflet icinde, yasiyoruz biz hâlâ. Böyle günah icinde, bitince ömrümüz, Yârin kabul görür mü, bahâne özrümüz? "Rahmeti gadabini, asmistir" ki ALLAH´in, Iste tek ümidimiz, mahserde budur yârin. Sirf O´nun ihsânina, güveniyoruz ancak, Zirâ yoktur yüzümüz, huzûruna varacak. Ölüm basucumuzda, yaklasti hem de ecel, Lâkin isleyemedik, ise yarar bir amel. ALLAH´in didârina, kavusurken iyiler, Hesaptan kurtulamaz, o gün bizim gibiler. "Elli bin" sne süren, müthis hesap gününde, Bekleriz cok mahcup ve, baslarimiz önünde. Iyi düsünelim ki, olacak hepsi bunlar, Kurtulur o gün ancak, aklini kullanannlar. Pisman olmamak icin, yarin rûz-i mahserde, Dinde, kili kirk yarmak, icâb eder bu yerde. ALLAH´in rizâsina, muhâlif is yapanlar, Yârin hesap gününde, cok pisman olacaklar. Lâkin Resûlullah´in, yoluna tâbi olan, Dünya ve âhirette, görmez hic zarar ziyân. ALLAh´a ihlâs ile, yapmali ki ibâdet, Huzûruna cikinca, olmasin hic nedâmet.)
|